Пејачката Светлана Цеца Ражнатовиќ во рамките на операцијата Сабја беше одведена во Централниот затвор и сместена во самица каде остана три месеци.
По излегувањето од затвор, каде била за време на „операцијата“, Цеца во интервју за „Свет“ раскажала за трауматичното искуство во ќелијата каде со денови штрајкувала со глад.
„Дефинитивно двеилјадитата година, како и онаа на која веќе ѝ се ближи крајот, се двете најтешки години во мојот живот. Верувајте ми, на моменти не можам ни да се сетам низ што сум поминала“, изјавила Цеца.
„Мислам дека е добро да се каже дека медиумите постојано се занимаваа со мојата личност. Во исто време, повеќето од тие текстови немаа врска со вистината. Можам само да кажам дека е жално, мизерно и нехумано да заработам од туѓа несреќа, без доказ, па дури и вистинити податоци, моето име беше злоупотребено без граница. Се трудев никогаш да не ѝ дадам причина на седмата сила да пишува лошо за мене, и денес мислам дека немам ниту една дамка во мојата кариера, дури ни во приватниот живот!“.
„Не очекував дека ќе бидам приведена. Доаѓањето на полицијата беше големо изненадување за мене. Ми рекоа дека треба да одам во полициска станица на половина час за да дадам изјава, но не се вратив дома четири месеци“.
„Поминав четири месеци во ќелија од два на два метри, во нехумани услови. Од моментот кога ме уапсија до средината на мај, смрзнав во ќелијата, ми замрзнаа коските! Поминав триесет дена во самица и немав контакт со никого, дури ни со адвокати. Подоцна имав еден или двајца цимери во мојата ќелија сепак, што се однесува до персоналот што работи таму, можам само да им се заблагодарам за нивниот исклучително фер однос. Можам да кажам сè најдобро и за затворскиот управник. Кога човек ќе се најде од другата страна на решетките, дури тогаш сфаќа колку значат насмевката и топлиот човечки збор“, изјави пејачката, за „Свет“.
фото: printscreen/instagram
