Научниците одамна знаат дека сонот игра клучна улога во емоционалната рамнотежа, но новото истражување дава уште поконкретни докази.
Експерти од Универзитетот во Јорк и Универзитетот во Источна Англија следеле 85 здрави, возрасни учесници поделени во две групи – некои спиеле цела ноќ, додека други останале будни. Таквата поплава со негативна содржина постепено може да се развие во депресивни состојби.
Кога контролата се губи, тагата презема контрола
Одморените испитаници успеале да ја одржат својата дистанца од непријатните мисли и спомени. Кај оние кои биле исцрпени, оваа способност речиси исчезнала. Наместо да ја потиснат тагата, нивните мозоци ги повторувале и засилувале непријатните емоции, што создава маѓепсан круг на негативно размислување.
Научниците велат дека токму ова губење на контролата врз мислите и емоциите е почеток на депресивните обрасци – состојба во која мозокот не успева да најде рамнотежа помеѓу болката и смиреноста.
Негативните мисли тивко го саботираат неподготвениот ум
Кога мозокот не може да ги регулира емоциите, секоја грижа станува поголема, секоја тага подлабока и секое сомневање посилно. Таквата состојба не се јавува преку ноќ, туку се гради постепено, преку хроничен стрес и ментален замор.
Луѓето потоа стануваат посклони кон самокритика, чувство на безвредност и губење на мотивација. Оваа внатрешна исцрпеност води до она што експертите го нарекуваат „емоционално прегорување“ – првиот чекор кон депресија.
Патот до рамнотежа
Иако мозокот во состојба на исцрпеност потешко ја разликува вистинската опасност од внатрешните стравови, добрата вест е дека овој процес може да се врати во првобитната состојба.
Доследниот одмор, редовната релаксација и намалувањето на изложеноста на стрес ја враќаат стабилноста на невронските врски што го регулираат расположението. Психолозите нагласуваат дека е потребно време мозокот да се „ресетира“, но дека токму рамнотежата помеѓу активноста и одморот е клучна за спречување на депресивни епизоди.
Извор: Kurir
Foto: Freepik
