Зорица Брунцлик пораснала во беда и сиромаштија, а и денес се сеќава на ситуации од детството кои ја расплакуваат.
– Живеевме во најголема беда бидејќи мајка ми имаше мизерна плата. Нема ништо што би сакала да се сеќавам од тој период, што не значи дека се срамам од тоа. Бев најстарата и единствената жена во семејството. Бидејќи моите родители се разделија многу рано, мајка ми живееше во Смедерево, татко ми во Белград, а јас пораснав опкружена со сиромаштија, но и со богатство. Татко ми ме земаше и ме оставаше неколку месеци кај неговото пребогато семејство, само за инает на мајка ми. Кај него живеев како бубрег во сало, носев најубава облека, ја јадев најубавата храна… По одредено време мајка ми доаѓаше да ме земе да ме врати дома, а најмногу ја мразев во тоа време, бидејќи ме враќаше во сиромаштија – изјави Зорица еднаш за медиумите.
View this post on Instagram
Како што истакна, тогаш сакала мајка ѝ да ја остави кај татко и за да ужива во изобилството, а со солзи во очите се присетила кога мајка и дошла да ја земе со најевтиното грозје и Зорица која јадела големи гроздовите кај нејзиниот татко, го фрлила понуденото овошје.
– Не ми беше јасно зошто ѝ требав, кога имаше повеќе деца. Дури подоцна сфатив дека татко ми со тоа што ме донесе кај себе сака само да и наштети на мајка ми. Со свои очи можев да видам колку напорно се трудеше во тулината, бидејќи и донесов појадок, кој се состоеше само од леб и шише вода. Бидејќи во семејството на татко ми долго време немаше деца, неговите родители, кои беа многу мали и инсистираа да не ги нарекувам баба и дедо, сакаа да ме посвојат, но мајка ми не се откажа. Подоцна мајка ми се омажи по вторпат, како што ми се чини, само за да знае татко ми дека не може да дојде кога сака – изјави Зорица која денес живее во богатство.
фото:Instagram printscreen/ zoricabrunclik_official
